خیلی شوخ بود. هر وقت بود خنده هم بود. هر جایی بود در هر حالتی دست بردار نبود. خمپاره که منفجر شد ترکش که خورد گفت: بچه ها ناراحت نباشید ، من می روم عقب، امام تنها نباشد. امدادگرها که میگذاشتندش روی برانکارد، از خنده روده بر شده بودند.
- ۹۲/۰۳/۲۵
طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
بایگانی
- دی ۱۳۹۵ (۱)
- آبان ۱۳۹۴ (۱)
- شهریور ۱۳۹۴ (۲)
- تیر ۱۳۹۴ (۴)
- خرداد ۱۳۹۴ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۷)
- بهمن ۱۳۹۳ (۴)
- دی ۱۳۹۳ (۱)
- آذر ۱۳۹۳ (۳)
- آبان ۱۳۹۳ (۱)
- مهر ۱۳۹۳ (۱)
- شهریور ۱۳۹۳ (۶)
- مرداد ۱۳۹۳ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۲)
- فروردين ۱۳۹۳ (۳)
- اسفند ۱۳۹۲ (۱)
- بهمن ۱۳۹۲ (۴)
- دی ۱۳۹۲ (۳)
- آذر ۱۳۹۲ (۶)
- آبان ۱۳۹۲ (۱)
- مهر ۱۳۹۲ (۱)
- مرداد ۱۳۹۲ (۱)
- تیر ۱۳۹۲ (۱۳)
- خرداد ۱۳۹۲ (۱۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۲ (۶)
- اسفند ۱۳۹۱ (۱۰)
- بهمن ۱۳۹۱ (۱۳)
- دی ۱۳۹۱ (۱۲)
- آذر ۱۳۹۱ (۲۵)
- آبان ۱۳۹۱ (۱۱)
- دی ۱۳۹۰ (۱۰)
- آذر ۱۳۹۰ (۱)
آخرین مطالب
-
۹۵/۱۰/۱۹شهید احمدی روشن
-
۹۴/۰۸/۲۹هفته بسیج گرامی باد.
-
۹۴/۰۶/۱۱اقتدار ثار الله
-
۹۴/۰۶/۱۱اجازه نفوذ نخواهیم داد .....
-
۹۴/۰۴/۱۱سبک زندگی اسلامی در کلام رهبری
-
۹۴/۰۴/۱۱ویژگی های عوام و خواص
-
۹۴/۰۴/۰۶بوی بهشت
-
۹۴/۰۳/۰۵نیمه شعبان
خاطرات جبهه (تنها نگذاشتن امام)
۲۵
خرداد۹۲
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.